Handcuffs



noun
1.
(PLURAL) (one of a pair of hinged metal bracelets, joined by a shone chain, that locks when clasped around the wrist, as in fastening a prisoner to a policeman) ខ្នោះដៃ
verb
1.
(TRANSITIVE) ~ somebody oneself (to something somebody) (to ready with a) ដាក់ខ្នោះដៃ
  • golden handcuffs
    - ផែនការនៃកិច្ចសន្យាដើម្បីឲ្យបុគ្គលិកមិនរត់ចេញពីការងារ (ដោយផ្ដល់ប្រាក់ឧបត្តម្ភបន្ថែមពិសេសប្រសិនបើនៅធ្វើការ ហើយនឹងត្រូវផាកពិន័យធ្ងន់ធ្ងរប្រសិនបើចេញពីការងារ)