Epilepsy

1.

(វេជ្ជសាស្ត្រ) ជំងឺស្កន់ ឬឆ្កួតជ្រូក

2.

(វេជ្ជសាស្ត្រ) ជម្ងឺស្កន់ ឬ ឆ្កួតជ្រូក , រោគប្រកាច់

ឃ្លាដែលទាក់ទង

• alcoholic epilepsy
  - ឆ្កួតជ្រូកពីស្រា
• crytogenic epilepsy
  - ការកន្រ្តាក់កើតឡើងដោយខ្លួនឯង, ឆ្កួតជ្រូកឯកឯង
• focal epilepsy
  - រោគឆ្កួតជ្រូកដែលកើតឡើងពីកន្លែងណាមួយនៃខួរក្បាលគឺមានទីតាំងជាក់លាក់
• hallucinatory epilepsy
  - ឆ្កួតជ្រូកលាយនិងរវើរវាយ
• idiopathic epilepsy
  - ជំងឺឆ្កួតជ្រូកដែលគ្មានមូលហេតុច្បាស់លាស់
• Jacksonian epilepsy
  - រោគឆ្កួតជ្រូកដែលចលនាកន្ត្រាក់ចាប់ផ្ដើមពីចំណុចណាមួយនៃដងខ្លួន
• mtoclonic epilepsy
  - ជំងឺឆ្កួតជ្រូកដែលធ្វើឲ្យកន្ត្រាក់អវយវៈញឹកញាប់
• organic epilepsy
  - អការៈស្កន់ជាន់
• psychomotor epilepsy
  - ជំងឺឆ្កួតជ្រូកដែលបណ្ដាលពីការប៉ះពាល់សរសៃប្រសាទ
• temporal lobe epilepsy
  - ជំងឺឆ្កួតជ្រូកកើតឡើងដោយមានការប៉ះពាល់ខួរនៅសៀតផ្កា

1.

The "falling sickness," so called because the patient falls suddenly to the ground; a disease characterized by paroxysms (or fits) occurring at interval and attended by sudden loss of consciousness, and convulsive motions of the muscles.