Drug



1.
(FRENCH) ហ្វាម៉ាស៊ី
noun
1.
(វេជ្ជសាស្ត្រ) ថ្នាំឱសថ, ថ្នាំពេទ្យ,សារធាតុប្រើជាថ្នាំឬសំរាប់ផ្សំថ្នាំ
2.
(វេជ្ជសាស្ត្រ) (A substance used in medicine, a narcotic, hallucinogen etc) miracle drug ថ្នាំ (ឱសថ) / pl. addicted to drug ឱសថ, drug store ហាងលក់ថ្នាំ (ឱសថស្ថាន)
3.
គ្រឿងញៀន
verbpast tense: drugged ; past participle: drugged ;
1.
(TRANSITIVE) (To take drugs habitually and in excess) អោយថ្នាំស្រវឹង, ដាក់ថ្នាំ
Example: To drug a patient before an operation, to drug a persons coffee.
  • a drug on the market
    - ផលិតផលដែលពិបាកលក់ចេញ (ព្រោះវាធ្លាប់មានលើទីផ្សារ)
    - ទំនិញពិបាកលក់ចេញ
  • addictive drug
    - គ្រឿងញៀន, ថ្នាំញៀន, ថ្នាំធ្វើឲ្យញៀន
  • anti-cancer drug
    - ថ្នាំដែលអាចទប់ ឬបំផ្លាញកោសិកាមហារីក
  • antituberculose drug
    - ថ្នាំព្យាបាលរោគរបេង
  • antiviral drug
    - ថ្នាំប្រឆាំងវីរុស
  • basic drug
    - ឱសថសាវន្ដ
  • cytotoxic drug
    - ថ្នាំដែលបន្ថយការបង្កើតកោសិកាសំរាប់ព្យាបាលមហារីក
  • drug reaction
    - ប្រតិកម្មថ្នាំ
  • drug store
    - ហាងលក់ថ្នាំ, ឱសថស្ថាន
  • generic drug
    - ថ្នាំតាមប្រភេទ, ឈ្មោះថ្នាំតាមឈ្មោះធាតុផ្សំ
  • medicinal drug
    - ថ្នាំពេទ្យ
  • organotherapeutic drug
    - ថ្នាំសរីរាង្គ
  • soft drug
    - គ្រឿងញៀនខ្សោយ (ដូចជាកញ្ឆាជាដើម)
  • topical drug
    - ថ្នាំសំរាប់លាបលើដងខ្លួន