Cleavage

1.

(A split, a division made by cleaving, the hollow between a woman's breasts, a cleft, fissure, act of splitting or dividing) ការបាក់បែកគ្នា, ការបែកមតិ, ការស៊កជាស្រទាប់តាមបណ្ដោយសាច់, ស្នាមប្រេះ (ពេជ្រ) / cleavage with an ax ការពុល, cleavage of cells ការបែកជាចំណែក (ការហែក, ការពុះ) / large cleavage ស្នាមប្រេះ

2.

(បច្ចេកទេស) ការបែកបាក់ ការបំបែក

3.

(វេជ្ជសាស្ត្រ) ការពុល

4.

(វេជ្ជសាស្ត្រ) ការបំបែកជាបន្ដបន្ទាប់ នៃកោសិកាក្នុង អំប្រ៊ីយុង, ភាពញែកបាន

1.

(TRANSITIVE, INTRANSITIVE) រហែក, ពុះ, បែក, ញែកចេញ

1.

The act of cleaving or splitting.

2.

The quality possessed by many crystallized substances of splitting readily in one or more definite directions, in which the cohesive attraction is a minimum, affording more or less smooth surfaces; the direction of the dividing plane; a fragment obtained by cleaving, as of a diamond.

3.

Division into laminae, like slate, with the lamination not necessarily parallel to the plane of deposition; -- usually produced by pressure.