Brittle

1.

(Hard but not tough, easily broken) ដែលស្រួយផុយ, ដែលផុយ, ដែលស្រួយ, ដែលឆាប់បាក់, ដែលពោរពេញដោយផេះ
Example: A brittle glass; an old man's brittle bones.

2.

(វេជ្ជសាស្ត្រ) ដែលងាយបែក, ផុយ, ស្រួយ

• peanut brittle
  - ស្ករគ្រាប់មានសណ្តែកដី

1.

Easily broken; apt to break; fragile; not tough or tenacious.