Break away



noun
1.
ការបំបែកខ្លួនចេញ, អបគមន៍, ការគេចខ្លួន
adjective
1.
ដែលបំបែកខ្លួនចេញ
phrasal verb
1.
(បច្ចេកទេស) (break away in on something) បង្អាក់
2.
(បច្ចេកទេស) (break away something from something) ផាត់ចេញ, រំលែក
  • break away in
    - បុកចូល, សម្រុកចូល
  • break away into
    - បុកចូល, ចាប់ផ្តើម, ផ្លាស់ប្តូរភ្លាម
  • break away off
    - ឈប់និយាយ, បែកចេញ, ឈប់ជាបន្ទាន់, ផ្ដាច់
  • break away out
    - ផ្ទុះឡើង, រត់គេចចេញពី
  • break away out in
    - ការផ្តើមបង្ហាញទឹកមុខ
  • break away way republic
    - សាធារណៈរដ្ឋបំបែកខ្លួន