Bleeding

1.

(វេជ្ជសាស្ត្រ) ករចេញឈាម, ការហូរឈាម, ការធ្លាក់ឈាម

• anovular bleeding
  - ការហូរឈាមពីស្បូនពេលដែលគ្មានការបញ្ចេញអូវុល
• arterial bleeding
  - ហូរឈាមពីអាទែ
• bleeding point
  - កន្លែងក្នុងដងខ្លួនដែលមានការហូរឈាម
• bleeding time
  - ការពិសោធន៍ឈាមដើម្បីឲ្យដឹងថាឈាមនោះនឹងកកក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មាននាទី, ការធ្វើតេស្តឈាមកក, រយៈពេលឈាមហូរ
• capillary bleeding
  - ការហូរឈាមតាមសរសៃឈាមតូចៗ
• control of bleeding
  - ការបញ្ឈប់ការហូរឈាម
• dysfunctional uterine bleeding
  - ការហូរឈាមក្នុងស្បូន
• gingival bleeding
  - ការហូរឈាមតាមអញ្ចាញធ្មេញ
• internal bleeding
  - ការហូរឈាមខាងក្នុងខ្លួន, ក្នុងពោះ
  - ការហូរឈាមក្នុងសារពាង្គកាយ, ការហូរឈាមនៅក្នុងពោះ
• intra-cranial bleeding
  - ចេញឈាមក្នុងលលាដ៍ក្បាល

1.

A running or issuing of blood, as from the nose or a wound; a hemorrhage; the operation of letting blood, as in surgery; a drawing or running of sap from a tree or plant.

1.

Emitting, or appearing to emit, blood or sap, etc.; also, expressing anguish or compassion.