Benign

1.

(Good natured, kindly favor able, beneficial, not malignant [of disease]) ដែលអំណោយផល, ដែលអនុគ្រោះ, benign person ដែលស្លូត

2.

(វេជ្ជសាស្ត្រ) ស្រាល (ក្នុងរាងកាយ) មិនបណ្ដាលឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់

• benign migratory glossius
  - ស្នាមអណ្ដាត, អណ្ដាតបែកក្រហែង, អណ្ដាតប្រេះ, ការរលាកអណ្ដាត
• benign pancreatic disease
  - ជំងឺរលាកលំពែងរ៉ាំរ៉ៃ
• benign tumor
  - ដែលមិនបណ្ដាលឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់
  - ដុំពកស្ងួត
• benign tumour
  - ដុំពកដែលមិនលូតលាស់

1.

Of a kind or gentle disposition; gracious; generous; favorable; benignant.

2.

Of a mild type or character; as, a benign disease.

3.

Exhibiting or manifesting kindness, gentleness, favor, etc.; mild; kindly; salutary; wholesome.