Bandage



noun
1.
(a strip of cloth used for binding injuries) ការរុំ, ការរុំរបួស, បង់សម្រាប់រុំរបួស, សំពត់រុំដំបៅ
2.
(វេជ្ជសាស្ត្រ) ប៉ង់ស៊ីម៉ង់, រុំ, បង់
verbpast tense: bandaged ; past participle: bandaged ; present participle: bandaging ;
1.
(TRANSITIVE) ~ something somebody (up) (with something) (bind with a bandage) រុំ, រុំរបួស, រុំដំបៅ
  • bressure bandage
    - បង់រុំដែលសង្កត់ផ្នែកណាមួយនៃដងខ្លួន
  • cast bandage
    - កំបោររុំអវយវៈបាក់ ដើម្បីបង្ការអវយវៈកុំឲ្យមានចលនា
  • elastic bandage
    - បង់រុំដែលគេប្រើដើម្បីជួយទ្រទ្រង់សន្លាក់ដែលខ្សោយ
  • esmach’s bandage
    - បន្ទះជ័រដែលរំកន្លែងវះកាត់ដើម្បីកុំឲ្យហូរឈាម
  • rolled bandage
    - បង់រុំដែលមានទ្រង់ទ្រាយជាខ្សែវែង ដែលធ្វើឡើងពីក្រណាត់ហើយរុំមូល
    - បង់រុំមានប្រវែងវែង
  • spiral bandage
    - បង់ដែលគេរុំជុំវិញអវយវៈដែលគេរុំមានលក្ខណៈដូចស្ពៀរ
  • suspensory bandage
    - បង់រុំសំរាប់ទ្រអវយវៈ
  • T- bandage
    - បង់រុំដែលធ្វើឡើងពីក្រណាត់ដែលមានរាងដូចត្រីកោណ
  • tubular bandage
    - បង់រុំដែលធ្វើឡើងពីក្រណាត់យឺតដែលមានរាងដូចបំពង់
    - បង់រុំធ្វើពីប្លាស្ទិចរាងជាបំពង់
ENGLISH MEANING
noun
1.
A fillet or strip of woven material, used in dressing and binding up wounds, etc.
2.
Something resembling a bandage; that which is bound over or round something to cover, strengthen, or compress it; a ligature.
verbpast tense: bandaged ; past participle: bandaged ; present participle: bandaging ;
1.
(TRANSITIVE) To bind, dress, or cover, with a bandage; as, to bandage the eyes.