Anaemia

1.

(វេជ្ជសាស្ត្រ) ឈាមតិច, កង្វះឈាម, ភាពស្លេកស្លាំ

2.

(វេជ្ជសាស្ត្រ) រោគឈាមតិច, ឈាមមិនគ្រប់គ្រាន់

ឃ្លាដែលទាក់ទង

• aplastic anaemia
  - ការខ្វះគ្រាប់ឈាមក្រហមដោយសារខួរឆ្អឹង មិនអាចបង្កើតកោសិកាដើមនៃគ្រាប់ឈាមក្រហម
• haemolytic anaemia
  - ខ្វះឈាមដោយសារគ្រាប់ឈាមក្រហមបែក
• hypochromic anaemia
  - ការខ្វះឈាមដោយសារចំនួនអេម៉ូក្លូអ៊ីនថយចុះ
• iron-deficiency anaemia
  - ខ្វះឈាមដោយសារ ខ្វះជាតិដែកក្នុងគ្រាប់ឈាមក្រហម
• nutritional anaemia
  - ភាពស្លេកស្លាំបណ្តាលពីកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ
• pernicious anaemia
  - កង្វះឈាមដោយសារខ្វះវីតាមីន B12
• phagocytic anaemia
  - ភាពខ្វះឈាម ដោយសារកោសិកាស ស៊ីគ្រាប់ឈាមក្រហម
• splenic anaemia
  - កង្វះឈាមដោយសារការចេញឈាមពីអណ្តើក

1.

A morbid condition in which the blood is deficient in quality or in quantity.