Secretion



noun
1.
(act or process of secreting, secreted substance, act of concealing) ការលាក់របស់ចោរ, ការលាក់, ការធ្វើសមោចនា
2.
(វេជ្ជសាស្ត្រ) វត្ថុធាតុនោះ (ឧ. ទឹកភ្នែក ទឹកនោម ញើស ទឹករំលាយក្នុងក្រពះ ទឹកមាត់ ។ល។)
3.
(វេជ្ជសាស្ត្រ) ការបង្កើតវត្ថុធាតុពីឈាមក្នុងខ្លួន ជួយបញ្ចេញមកក្រៅជួប្រើខាងក្នុងខ្លួន
  • internal secretion
    - ការបញ្ចេញអរម៉ូនដោយក្រពេញទៅក្នុងឈាម, បញ្ចេញក្នុង, សកម្មភាពបញ្ចេញក្នុង
  • secretion from genitals
    - សារធាតុបញ្ចេញពីប្រដាប់បន្តពូជ
  • tubular secretion
    - ការបញ្ចេញនូវសារធាតុមួយចំនួនពីបំពង់បង្ហូររបស់ក្រលៀនទៅក្នុងទឹកនោម
ENGLISH MEANING
noun
1.
The act of secreting; the process by which material is separated from the blood through the agency of the cells of the various glands and elaborated by the cells into new substances so as to form the various secretions, as the saliva, bile, and other digestive fluids. The process varies in the different glands, and hence are formed the various secretions.
2.
The act of secreting or concealing; as, the secretion of dutiable goods.
3.
Any substance or fluid secreted, or elaborated and emitted, as the gastric juice.