Offence

1.

បទលើ្មស, ទោសកម្ម, បទឧក្រិត, ការរំខាន, ការវាយប្រហារ, ការប្រមាថ, ការមើលងាយ

• capital offence
  - បទល្មើស​ដល់មានទោសប្រហារជីវិត
• commit an offence
  - ប្រព្រឹត្តបទល្មើស
• criminal offence
  - បទល្មើល​ព្រហ្មទណ្ឌ
• election offence
  - ការល្មើសលើការបោះឆ្នោត
• first offence
  - ល្មើសគ្រាដំបូង
• minor offence
  - បទលើ្មសតិចតួច
• serious offence
  - បទលើ្មសធ្ងន់ធ្ងរ
• summary offence
  - បទល្មើសតូចតាច

1.

The act of offending in any sense; esp., a crime or a sin, an affront or an injury.

2.

The state of being offended or displeased; anger; displeasure.

3.

A cause or occasion of stumbling or of sin.

1.

offense