Material breach



noun
1.
(ច្បាប់) ការល្មើសជារវន្ត
Example: A substantial, unexcused failure to perform a contract promise by one party which generally allows the other party to not perform his or her obligations under the contract and seek a legal remedy such as damages. See also Fundamental breach.
ឧទាហរណ៍៖ ការខកខានជាដុំកំភួនដែលមិនអាចដោះសារបានក្នុងការអនុវត្តការសន្យាក្នុងកិច្ចសន្យាដោយភាគីមួយ​ដែលជាទូទៅបើកអោយភាគីមួយទៀតមិនបំពេញកាតព្វកិច្ចរបស់គេតាមកិច្ចសន្យា​ហើយស្វែងរកដំណោះស្រាយតាមផ្លូវច្បាប់​ដូចជាទាមទារការខូចខាត ។