Garnishment



noun
1.
(ច្បាប់) បណ្តឹងរឹបទ្រព្យពីតតិយជន, អំណូសគំហាត់
Example: A legal proceeding taken by a creditor after a judgment is received against a debtor. If the creditor knows that the debtor has money or property with someone else (such as a blank account or an employer who pays wages to the debtor) , the creditor first has the money tied up by legal process and then takes as much of it as the laws allows to pay off the debt (such as a fixed percentage of the debtor's wages) .
ឧទាហរណ៍៖ ចំណាត់ការតាមផ្លូវច្បាប់ដែលធ្វើឡើង​ដោយម្ចាស់បំណុល ។ បន្ទាប់ពីបានទទួលសាលក្រមអោយកូនបំណុលសងបំណុល ។ បើសិនជាម្ចាស់បំណុលដឹងថាកូនបំណុលមានប្រាក់​ឬទ្រព្យសម្បត្តិនៅនឹងអ្នកណាផ្សេង (ដូចជាក្នុងធនាគារឬនិយោជកដែលចំណាយប្រាក់ឈ្នួលអោយទៅកូនបំណុលជាដើម) ម្ចាស់បំណុលនៅគ្រាដំបូងបង្អស់គឺត្រូវធ្វើអោយប្រាក់នោះ ឬសម្បត្តិនោះរក្សាទុកសិនតាមរយៈវិធីផ្លូវច្បាប់ រូចហើយក៍រឹបយកទឹកប្រាក៍យកទឹកប្រាក់ ឬសម្បត្តិ្តមួយចំនួនតាមតែច្បាប់អនុញ្ញាត​ដើម្បីយកមកជម្រះបំណុល (ដូចជាភាគរយដែលកំណត់នៃប្រាក់ឈ្នួលរបស់កូនបំំណុលជាដើម) ។
2.
(បច្ចេកទេស) បណ្ដឹងរឹបទ្រព្យពីតតិយជន, អំណូសគំហាត់
ENGLISH MEANING
noun
1.
Ornament; embellishment; decoration.
2.
Warning, or legal notice, to one to appear and give information to the court on any matter.
3.
Warning to a person in whose hands the effects of another are attached, not to pay the money or deliver the goods to the defendant, but to appear in court and give information as garnishee.
1.
A fee