Embolism



noun
1.
ការបំបែក្កំណកលោហិត
2.
(វេជ្ជសាស្ត្រ) ការស្ទះសរសៃឈាមដោយកំណកឈាម
  • air embolism
    - ការបញ្ចូលខ្យល់
    - ការរំខានចរន្តឈាមរត់ដោយសារមានខ្យល់ក្នុងសរសៃឈាម, ការស្ទះសរសៃឈាមដោយពពុះខ្យល់
  • amniotic fluid embolism
    - ការស្ទះសរសៃឈាមដោយទឹកភ្លោះ
  • arterial embolism
    - ការស្ទះអាទែដោយកំណកឈាម
  • bacillary embolism
    - ការស្ទះសរសៃឈាមដោយមីក្រុប
  • cerebral embolism
    - ការស្ទះសរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាលដោយអំបុល
  • pulmonary embolism
    - ការស្ទះសរសៃឈាមសួត, ការស្ទះសរសៃឈាមសួតដោយកំណកឈាម
ENGLISH MEANING
noun
1.
Intercalation; the insertion of days, months, or years, in an account of time, to produce regularity; as, the embolism of a lunar month in the Greek year.
2.
Intercalated time.
3.
The occlusion of a blood vessel by an embolus. Embolism in the brain often produces sudden unconsciousness and paralysis.