Disinherited person



1.
(ច្បាប់) អភ័ព្វបុគ្គល, ជនដែលត្រូវកាត់កាល់
Example: A person who is deprive of his right to inherit the estate of a decedent. See Disinherison.
ឧទាហរណ៍៖ ជនដែលសិទ្ធិទទួលមតករបស់គេពីអ្នកដែលស្លាប់ត្រូវបានដកហូត ។