Deceit



noun
1.
(The quality of being deceitful. dishonest action or trick) ការបោក, ការលួងបញ្ឆោត, ប្រវ័ញ្ច, ការបន្លំ, ឬបញ្ឆោត
Example: A deceitful person.
Example: Because of the manager's reputation for deceit nobody would patronize his restaurant.
2.
(ច្បាប់) ការបំភ័ន្ត
Example: An intentionally false statement that misleads another person and causes that person harm.
ឧទាហរណ៍៖ ការថ្លៃងបង្ខុសដោយចេតនា​ធើ្វអោយជនផ្សេងទៀតយល់ច្រឡំហើយ​បណ្តាលអោយជននោះរងការខូចខាត ។
3.
(បច្ចេកទេស) ការឆកបោក, ការបំភ័ន្ទ
1.
beguilement, cheat, chicanery, cunning, deceitfulness, deception, fraud, guile, sham, trick, wiliness
1.
candor, honesty, openness, sincerity, tr