Contract of bailment



noun
1.
(ច្បាប់) កិច្ចសន្យានៃការផ្ញើទុក
Example: A contract whereby a person (the bailee) keeps in trust and exercises due care for the presonal property of another person (the bailor) gratuitously or for fee, and returns that property to the bailor or disposes of if as instructed by the bailor at a specified time, or at the time when the property is demanded back. See also Bailment.
ឧទាហរណ៍៖ កិច្ចសន្យាមួយដែលភាគីមួយហៅថា "អ្នកធានាសន្យា" ព្រមព្រៀងជាមួយនឹងដើមបំណុលថាខ្លួនបំពេញកាតព្វកិច្ចរបស់កូនបំណុល ក្នុងព្រត្តិការណ៍ដែលកូនបំណុលនោះ​មិនបានបំពេញកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួនចំពោះដើមបំណុល ។ យុត្តាធិការខ្លះបែងចែកកិច្ចសន្យាធានា​ដោយបុគ្គលពីកិច្ចសន្យាដោយផ្អែកលើមូលដ្ឋាន​ដែលថាកិច្ចសន្យាដោយ​បុគ្គលទាក់ទឹនជាតួយ៉ាងនឹងកិច្ចព្រមព្រៀងរួមក្នុងបណ្តាភាគីទាំងបីចំណែក ឯកិច្ចសន្យាធានាទាក់ទិននឹងកិច្ចសន្យាដោយឡែក​រវាងអ្នកធានានឹងដើមបំណុល (ដោយបង្កើតការទទួលខុសត្រូវបន្ទាប់បន្សំចំពោះអ្នកធានា) ។