Allegiance



noun
1.
~ (to somebody / something) (loyalty, faithfulness, devotion, submission, duty of subject to his government or superior, oath of homage. one who owe allegiance) សេចក្ដីស្មោះចំពោះ
Example: His allegiance to his family and government.oath of allegiance សច្ចាប្រណិធាន, ស្វាមីភក្ដិ, សេចក្ដីទៀងត្រង់, សច្ចៈភាព, ការពិត, ការត្រឹមត្រូវ, ការស្ដាប់ឱវាទ, ការស្ដាប់, ការចុះចូល, ការមិនរឹងរូស, ការលំឱនទៅ
Example: I pledge allegiance to the country.
2.
(ច្បាប់) សេចក្តីស្មោះចំពោះ, សា្វមីភក្រ្ត័
Example: Loyalty and obedience to the country of which the person is a citizen.
ឧទាហរណ៍៖ ភក្តីភាព និង​ការគោរព​ចំពោះ​ប្រទេសពីសំណាក់ជនម្នាក់ដែលជាពលរដ្ឋនៃប្រទេសនោះ ។
verb
1.
(បច្ចេកទេស) សេចក្តីស្មោះត្រង់ចំពោះ, ការគោរពដល់
  • oath of allegiance
    - សម្បថចូលកាន់ដំណែង
    - សច្ចាប្រណិធាន
ENGLISH MEANING
noun
1.
The tie or obligation, implied or expressed, which a subject owes to his sovereign or government; the duty of fidelity to one's king, government, or state.
2.
Devotion; loyalty; as, allegiance to science.
1.
constancy, devotion, faithfulness, fealty, fidelity
1.
disloyalty, falseness, perfidy, treachery